Matricaria
Nullum magnum ingenium sine mixtura dementiae fuit.
Son Yazılar
Yazılmış Tüm Aşk Şiirlerine
Sevmek nasıl bir duygu peki?
Promaya
Nefes al, nefes ver…
In La Kesh
Bu satırlar size, ruhumun evvelden aşina olduğu güzel kalplere…
Orenda
Küçük bir kız vardı, bir zamanlar…
Amore
Adına aşk dedikleri şeydi gözlerine bakınca şiir yazdıran...
Matricaria
Sesler, sözler, kokular, dokular…
Şehir Işıkları
Şehirler, hayat sahnesinin emektar dekorları…
Bir Buket Papatya
Peron yine her günkü kalabalığına sahne olmaktaydı…
“Mutlu olan bir kahraman söyle bana." Düşündüm. Herakles delirip ailesini öldürmüştü; Theseus karısını ve babasını yitirmişti; İason'un eski karısı, yeni karısıyla çocuklarını katletmişti; Bellerophontes Khimaira'yı öldürmüş ama Pegasos'un sırtından düşüp sakat kalmıştı.
"Söyleyemezsin." Akhilleus doğrulup oturmuştu, öne eğiliyordu.
"Söyleyemem." "Biliyorum. Hem ünlü hem de mutlu olmana asla izin vermezler." Tek kaşını kaldırdı. "Sana bir sır vereceğim."
"Söyle." Böyle davranması çok hoşuma gidiyordu. "Hem ünlü hem de mutlu ilk kahraman ben olacağım." Elimi tuttu, avuçlarımızı birbirine dayadı. "Yemin et."
"Niye ben yemin ediyorum?" "Sebep sensin de ondan. Yemin et."
"Yemin ediyorum," dedim. Yanaklarındaki rengin, gözlerindeki alevin içinde kaybolmuştum.
-Akhilleus'un Şarkısı